Een bijzonder consult

Onlangs gaf ik een aanvullend consult aan een van de deelneemsters van de training in het Alexander Concept. Omdat het een jaartraject is blijven we de deelnemers volgen en op afstand begeleiden in hun veranderingsproces. En in dat proces is soms een extra consult nodig, face to face. In uitzonderingsgevallen waarin mensen zo’n aanvullend consult echt niet kunnen betalen, brengen we daar geen kosten voor in rekening.

Een geschenk in plaats van geld

Wat we dan vragen aan de betreffende cliënt is om de balans van geven en ontvangen op een andere manier tot uitdrukking te brengen. Door in plaats van geld, een geschenk mee te brengen dat een bepaalde waarde vertegenwoordigt die hij of zij aan het consult toekent.

Dit was ook zo’n situatie. En mijn cliënte kwam binnen met haar geschenk verpakt in een grote doos. Ze bewaarde deze verrassing tot na het consult. Mooi zoals ze dat deed. Respectvol en met een vleugje suspense. De volgende twee uur werkten we een essentiële stap in haar transformatie door. Nadat we die hadden afgerond, brak het moment aan om de grote doos uit te gaan pakken.

Betekenisvolle boodschap

Maar eerst kreeg ik van mijn cliënte een briefkaart, met een afbeelding van het silhouet van een vrouw die met een ladder naar de nok van haar dak is geklommen. Van daar rijkt ze in een elegante houding met een stok naar de maan die de hemel verlicht. Het bijschrift luidt “do what seems to be impossible”.

Toen ik de kaart opensloeg las ik de volgende tekst, aan mij gericht:

“Ik heb gedurende mijn proces al meerdere malen ervaren dat jouw hulp niet alleen steunend was, maar ook een heel groot en wezenlijk verschil maakte. Toen ik overwoog om te stoppen met mijn transformatieproces, maakte het gesprek met jou dat ik de andere kant weer zag. En sindsdien zijn de rust en het vertrouwen er weer. Ik ben je daar enorm dankbaar voor.”

“Een licht schijnen op de mogelijkheden van mijn pad” is wat ze er nog bij had geschreven. En tenslotte: “do what seems to be impossible = everything is possible!”.

Dankbaar

Haar woorden gaven mij een gevoel van dankbaarheid dat ze me vertrouwde en waardeerde. Dat ik een verschil mocht maken in haar gemoedsrust en in haar vertrouwen in de mogelijkheden om zichzelf te helen. En dat zij zich daarvoor opende, dat ik haar in de sessie had zien huilen en later had zien stralen. Dat ik haar kwetsbaarheid en haar kracht mocht zien.

Toen ik de doos en het bijbehorende ecologisch verpakkingsmateriaal uitpakte, verscheen een bijzondere antieke fair trade vintage lantaarn, die vroeger in de Indiase spoorwegen werd gebruikt om treinen signalen te geven. Een mooie metafoor voor “een licht schijnen op de mogelijkheden van mijn pad”, zoals ze had geschreven. En wist ze eigenlijk dat ik in India grote stappen heb gemaakt in mijn eigen transformatie?